Audio Poem - Not a flower, But a Poet's soul blossoms.

listen to ‘Not a Flower, But a Poet's soul blossoms’ on Audioboo

நட்பே எனை பிரியாதே, பிரிந்தாலும் எனை மறவாதே!!

தெய்வ குணம் ஒன்று வானுடைத்து வீதியில்,
காற்றாய், வாசனையாய், சிரிப்பொலியாய், நிம்மதியாய், நம்மத்தியில்,

நினைவறிந்த நாள்  முதலே என் கவச குண்டலமாய்,

விழி துவண்டு கண்ணீர் மல்கையில் பூவின் கையாய்,
துடைத்தது என் கவலையின் சுவடை,

பீறிடும் மகிழ்ச்சியின் முதல் காரணமாய்,
அகச்சிரிப்பாய் என்னுள்ளே,

அன்புப்பாலமாய் ஒற்றையடி பாதையாய்,
அன்பு உள்ளங்களுக்கு இடையே,

ஒரு சொல் போதாது, ஒரு இலக்கியம் போதாது, ஒரு வாழ்கை போதாது,
இதன் கண்ணியம் உணர,

பிறப்பும் சாவும் பொய்யாய் போகும் இந்த உண்மையை உணர்ந்தோர்க்கு,
என் வாழ்வின் வழியெல்லாம் இந்த விளக்கின் ஒளியோடு நடப்பேன்,
நட்பே எனை பிரியாதே, பிரிந்தாலும் எனை மறவாதே!!
எனை மறவாதே!!!

செவிட்டு கிழவனின் தள்ளுவண்டிக்கடை

ஐம்பது பைசா பெப்சிகள்  அடுக்கு வண்ண வண்ணமாய்,
மிளகாய் பொடியில் ஊறிய நெல்லிக்காய் குவியல் குவிலாய்,
வெள்ளரியும் மாங்காயும் தினுசு தினுசாய்,
கல்கோனா முதல் ஆரஞ்சு மிட்டாய் வரை வித விதமாய்,
பல கண்ணாடி புட்டிகளில் பலர் நெஞ்சம் கவர இருக்க,
விளையாட்டின் நடுவில் வெயில் நடு மண்டையை பிளக்க,
பூமி அதிரும் சிரிப்புடன் ஈசலின் கூட்டமாய் எங்கள் நண்பர் படை,
ஓடினோம்  அவரவர் பையில் சில்லறை சத்தம் கல கலக்க,
பண்டமாற்று முறைபோல் கிழவனின் கடையில் அவரவர் கைகளை நீட்ட,
பெப்சி என்ன நெல்லிக்காய் என்ன எங்கள் மனம் போலே வாங்கினோம் ஆசை தீர,
பெப்சி கரையக் கரைய எங்கள் மனங்களும் கரைந்தன நட்பின் ருசிக்கு,
நகைச்சுவை எங்கள் மூச்சுகாற்றனது,
சந்தோசம் எங்கள் இதய துடிப்பானது,
விரைந்து வரும் வேர்வை மழையை துடைத்தபடியே,
பிடரி அடிக்க ஓடினோம் செம்மண் புழுதியிலே திரும்பி விளையாட,
வெறும் மழையோ வெய்யிலோ நங்கள் அறியவில்லை,
நட்பின் மழையினிலே நிதம் நிதம் நனைந்ததினாலே!!
சிறு காசு கிடைத்ததினாலோ ஏனோ கிழவன் கையசைத்தான் சிறு புன்னகையோடே,
இன்று நடந்தது போல் என் நினைவில் ஆழம் விழுதாய் இந்த நிகழ்வு இருக்க,
வெளிக்கொணர்ந்தேன் என் உள்ளக் கதவை திறக்க!!

என் தங்க கிழவன்:

தங்க முடி கிரீடம் அவனது,
கள்ளமில்லா சிரிப்பு அவனது,
சோடா புட்டி கண்ணாடி அவனது,
மட்டற்ற கம்பீரம் அவனது,
நான் விரும்பிகேட்ட கதைகள் அவனது,
என் சாயலும் பிம்பமும் அவனது,
நான் பிறக்கும் முன்பே அவன் பாசம் என் மீதானது,
அவன் சிந்தனை என் பெயராய் ஆனது,
அவன் கைத்தடியாய் இருக்க எனக்கு ஆசை,
இருக்க முடியுமானால் நிதம் ஒரு கதை கேட்பேன் அவனிடம் சரித்திரம் படைக்க,
மண்ணோடு மண்ணாக நீ போனாலும்!! கிழவா என் மனதோடு மனதாவாய்!!

A trip with a long lasting freshness - Wayanad

A trip i would prefer saying it a life time experience,
Rather calling it a trip, i stand still and call it the bold encounters with nature,
No serious thoughts, no noise around, A valley filled with the melody from the waterfalls,
With the green eye syndrome, emboldening the spirit, we sailed through every second.
Arms of nature caressing us further and further,
Silence, yeah i know a much better definition now,


Clearing morning mists along the valley, moist window glass,
finest bed coffee, algae in the foot path,
Lungs filled with purity and freshness rejuvenating the soul,
Great dips in the waterfalls, steep trekking,
Several moments of meditation under neck deep water,
A few laughs and giggles, ensemble of stupid comedies,
A systematic photo-shoot.
Pedaling a boat without knowing how to swim,
Lengthy joy rides in the jeep,
Singing songs horribly loud on the fly,

Most beautiful of them all was sitting alongside the dam water reserve,
Dipping the legs alone,
For a moment i felt alone and sad,
waves of the water anointing my feet,
I felt like they where talking to me,
Hey don't worry am here for you, hey am here, hey am here.
Lunatic though, but i guess that's the way my mind interpreted it.

Hope i will have this wonder pill again and again and again.....................

ஒரு நுனி ஒரு உளி ஒரு சுத்தியல்

ஒரு நுனி ஒரு உளி ஒரு சுத்தியல்,
நிதானம் செயலின் ஒளியாய்,
யதார்த்தம் செதுக்களின் அழகாய்,
வியர்வையும் உழைப்பும் கலவையாய்,
அன்பும் பாசமும் வண்ணங்களாய்,
... அறமும் உண்மையும் உரைக்கும் வெயிலாய்,
அரவணைப்பும் போதனையும் மலரின் மணமாய்,
உருவம் உயிர் சுவடாய் வரும் வரை செதுக்கின,
உதிரம் கசியும் உளி பிடித்த கைகள்,
சிலை வடிக்கும் சிற்பிகள் தானோ?
கையில் உதிரம் வடிந்தாலும், வடிப்பது உயிர் சிலை அல்லவா!!
சிலையே உயிர் சிலையே நினைவில் கொள்!!
உன் சிற்பிகளுக்கு கோவில் செதுக்கு உன் வாழ்க்கை முடியுமுன்னே!!
தாயென்றும் தந்தையென்றும் கொடுத்தானே அவனுக்கும் ஒரு நன்றி சொல்லிக்கொண்டே...

தொட்டில் கவிதையில் என் தகப்பன்சாமி

தவப்புதல்வன் பிறந்துவிட்டான் என்றானே,

வானை எட்ட என் முன்னே நின்றானே,

முழு மதியின் புன்னகையை தந்தானே,

அவன் சரித்திரம் என் பெயராய் அரிசி தட்டில்,

எழுதிய நொடியில் ஆயிரம் விளக்குகள் அவன் முகத்தில்,

சூரியனும் தோற்றது அவன் பிரகாசத்தில்,

என் அசைவு அவன் இருதய துடிபாய் கடக்க,

கிள்ளினான் என் கன்னம் சிவக்க,

ஒரு துளி அவன் கண்ணீர் என் நெற்றியில்,

அவன் மகனாய் நான் பிறக்க வேண்டுவேன் பல ஜென்மத்தில்,

என் தொட்டில் அவன் முகத்தை மறைக்க கண்ணயர்ந்தேன், கனவிலே என் தகப்பன்சாமியை காண!!

கவிதை தொடர்ச்சி

இன்றைய பொழுது சேமிக்க மட்டும், நாளையோ முற்றும் களிகூர,
உண்மையில் அந்த நாளை வரும்பொழுது எமன் வோலை வரும்,
பொருள் யாவும் கற்பூரமாய் கரைந்து போகும் காற்றோடு காற்றாக,
அதுவா வாழ்க்கை??? இல்லை!!

வாழ்க்கை ஒன்றே, வாழ்வின் மணித்துளிகள் சிதறி நறுமனமாகட்டும்,
வலி நெடுக அன்னருமணம் கமழட்டும், சிரிப்பலையினால் கன்னம் வலிக்கட்டும்,
கண்கள் ஆனந்தத்தினால் பொங்கட்டும், காணும் கண்கள் வியப்பினால் நிறையட்டும்,

சூராவழியும் சுருண்டு ஓடும் உன் வாழ்வை கண்டு,
உள்ளம் பொருளினால் அல்ல அமைதி பூக்களால் நிறைந்திருக்கும்,
சந்தோஷ சரித்திரம் படைக்க சிந்தித்து எழுவாய் இந்நாளே!!

Some-day Some-life, I shall meet you!!

You made the right decision, to make me cry,

My cry, my search is endless inside of me,
I realized in my tears, what i got to do,
I was a worn out battery, you made me feel by your rejection,
That I am a renewable power source.
Now here I am on my way melting myself,
Miserable is the intuition that, I should not think about you anymore,

My mind is scorching myself and crucifying me,
And trying not to realize the truth.....the truth,
That you are not a part of my life anymore.
But what I had and have will never whither away.
Even if am stone pelted.

Let my tears, every liquid gushing out of me shall evaporate,
And breeze around your living place with fragrance of your mother.
For as long as I live, I'll be true to what I had and have.

May be it's not you who left, it was me letting you go.
So scared and scared and scared to express who you are inside me,
So that's the painful end, part and parcel of a poor guys life,
But may be not, I ask myself how I became so bright,
Only thing that strikes, So pure, So pleasant,
Inside the unopened gift box, beating every second saying.
That if I was true, you are with me, may be not physically!!!

Hoping some day when my dust flows by the air,
Makes you realize what I had for you, which nobody else had.

Still feel someday, in some-life I shall meet you and say what I have too.
That someday is the day my soul rests in peace!!

.